Η αφήγηση ενός παραμυθιού αποτελεί την πιο συχνή δραστηριότητα και ευκαιρία για επαφή ενός παιδιού με τους ενήλικες.
Για αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζουμε με ποιον τρόπο μπορεί η ανάγνωση μιας παιδικής ιστορίας να συμβάλλει στην καλλιέργεια της φαντασίας και στην συναισθηματική νοημοσύνη του παιδιού.
10 οδηγίες για μια πιο δημιουργική ανάγνωση του παραμυθιού:
1) Διαβάζουμε το παραμύθι χρωματίζοντας την φωνή μας ανάλογα με τα γεγονότα της ιστορίας.
2) Αφήνουμε το σώμα μας να συμμετέχει σαν εκφραστικό μέσο στην αφήγηση π.χ. με κινήσεις των χεριών δείχνουμε τι έκανε ο πρωταγωνιστής (η κοκκινοσκουφίτσα έβαλε μέσα στο καλάθι πολλά πράγματα για την γιαγιά) κ.λπ.
3) Εμπλουτίζουμε την διήγηση του παραμυθιού με τις εκφράσεις του προσώπου μας π.χ. η Σταχτοπούτα ήταν στενοχωρημένη, κατεβάζοντας το κεφάλι μας ή είναι χαρούμενη και χαμογελάμε ευδιάκριτα κ.α.
4) Έχουμε ένα χαρτί και μαρκαδόρους δίπλα μας για να ζωγραφίζουμε αυτά που νιώθει ο πρωταγωνιστής σχεδιάζοντας πρόσωπα π.χ. και ζητάμε από το παιδί να αναγνωρίσει τα συναισθήματα που δείχνουν οι εκφράσεις του προσώπου.
5) Στο τέλος του παραμυθιού είναι πολύ δημιουργικό να ζητήσουμε από το παιδί να ζωγραφίσει αυτά που διαβάσαμε με όποιο τρόπο μπορεί και θέλει και με όποια υλικά και χρώματα έχει διάθεση.
6) Ας αφήσουμε το παιδί προφορικά να δώσει ένα άλλο τέλος στην ιστορία.
7) Μπορεί να ζωγραφίσει το εναλλακτικό τέλος.
8) Μπορεί με αφορμή το παραμύθι να σχεδιάσει ένα δικό του παραμύθι ή ένα μεγαλύτερο παιδί να το γράψει.
9) Μια ωραία ιδέα είναι να το κάνει κόμικ.
10) Αφήστε το ελεύθερο να διαλέξει ρούχα για να "παίξει" το παραμύθι. Η δραματοποίηση του παραμυθιού και η ταύτιση με τον ήρωα αναπτύσσει εξαιρετικά την ενσυναίσθηση των παιδιών δηλ. την ικανότητα να "μπαίνουν" στην θέση του άλλου.
